Anderhalve maand Zwitserland

Beste familie, vrienden en kennissen,

Het heeft even geduurd maar hier een nieuwe blog.

We zijn inmiddels 1.5 maand verder en het is nog steeds erg leuk. Na deze tijd kan ik mijzelf al een redelijk ingeburgerde Zwitser noemen. Ondanks dat er hier in het personeelshuis af en toe Marco Borsato met “de meeste dromen zijn bedrog” rond schalt, kunnen we ons prima redden en vermaken in het Zwitserse leven.

Samen met mijn zus ben ik in het weekend van 16 oktober naar Kandersteg, Zermatt, Kandergrund, Blausee en Interlaken geweest (zie foto’s). Fijn om weer even familie te zien. Zermatt is bekend vanwege de berg, de Matterhorn, die veel mensen kennen. We zijn met de gondel omhoog gegaan waar het -8 was en een dik pak sneeuw lag. Blausee is bekend omdat het water ’s nachts verlicht is en de naam zegt het al; het is heel blauw. Wat ook adembenemend was, was de tocht samen met mijn zus en Jan naar de top van de Stockhornberg. Hier had je een prachtig uitzicht over bijna alle hoge bergen van Zwitserland waaronder de beroemde Jungfrau, Eiger en Mönch. Ook kon je hier zelfs de Mont Blanc zien. Gisteren ben ik met Jan naar Bellinzona, Locarno en Ascona geweest, in het Italiaanse deel van Zwitserland, Ticino. We waren echt in Italië, zon, warmte, pizza en Italiaans om ons heen. Bellinzona heeft drie prachtige oude kastelen en een gezellige Italiaanse markt. Ascona lag prachtig aan het water en Locarno is beroemd om de Madonna del Sasso kerk, die een mooi uitzicht geeft over de stad en over het Lago Maggiori.

Op de terugweg hebben we in Zürich nog wat gedronken, Zürich is een erg gezellige en mooie stad.

Zwitserland blijft echt een prachtig land. Samen met Jan zijn ouders ben ik ook nog naar Adelboden geweest, wat een bekend ski-gebied is.

Is het dan alleen maar feest hier in Zwitserland? Nee, we zijn ondertussen ook druk met de opdrachten en de stage zelf natuurlijk. Want, mochten we de illusie hebben gewekt dat we hier vakantie aan het vieren zijn; we lopen gewoon nog vijf dagen stage per week en school heeft ons genoeg te doen gegeven, dus dat doen we dan maar ook. De stagedagen zien er veelal hetzelfde uit. Ik krijg een paar kamers toegewezen waar de patiënten verblijven en die verleen ik zelfstandig zorg. Vaak begin je met de medicatie controleren, alle vitale functies meten en zo nodig ondersteunen met de “Körperpflege”, zoals ze het zo mooi hier zeggen. Rond 8.00 hebben de patiënten ontbijt en dan maken wij de kamers schoon. 8.45 ontbijt het personeel gezamenlijk en rond 9.00 gaat iedereen verder met de zorg voor de patiënten. Dit zijn veel verpleegtechnische handelingen zoals stomazorg, wondbehandelingen, infusies, bloedafnames en helpen met zuurstof. Heel gevarieerd en ik heb al veel mogen en kunnen oefenen. Je moet je voorstellen dat veel patiënten geopereerd zijn aan hun longen en een vaak grote operatiewond hebben die elke dag behandeld moet worden. Ook hebben veel patiënten COPD of een longcarcinoom gehad. Het zijn vaak heftige gebeurtenissen in de levens van de mensen. Het is dan ook mooi om te zien hoe ze na hun verblijf in het revalidatie centrum vaak weer opgeknapt zijn en terug gaan naar huis.

Ik kijk uit naar de komende tijd waarin ik hopelijk veel leer en nog veel ga zien van Zwitserland.

Auf Wiedersehen,

Maurits Spanjer